الگوریتم SHA-256 چیست؟ به زبان ساده و کامل

الگوریتم SHA-256 عملی در هش رمزنگاری است که ورودی با اندازه‌های تصادفی را دریافت و خروجی‌هایی با اندازه‌های یکسان را ایجاد می‌کند. عملیات هش‌گذاری بسیار قدرتمند است، چراکه این عملیات کاملا یکطرفه است. این بدان معناست که هر کسی می‌تواند از این عملیات برای ایجاد خروجی استفاده کند و تنها به ورودی نیاز خواهد داشت. با این وجود امکان ندارد که با استفاده از خروجی هش، ورودی را حدس بزنید. همین ویژگی برجسته الگوریتم هش SHA-256، این عملیات را برای شبکه بیت کوین ایده‌آل کرده است.

الگوریتم SHA-256 در بیت کوین

الگوریتم SHA-256 در بیت کوین استفاده می‌شود برای ایجاد امضای دیجیتال و تأیید صحت بلوک‌های اطلاعاتی در شبکه بیت کوین. بیت کوین یک رمزارز است که بر اساس فناوری بلاک چین (blockchain) کار می‌کند، و برای تایید تراکنش در بلاک چین و حل مسائل رمزنگاری از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌شود.

در شبکه بیت کوین، تراکنش‌ها به صورت بلوک‌هایی گروه‌بندی می‌شوند و سپس به صورت پیوسته به یک زنجیره بلوکی متصل می‌شوند. هر بلوک در بیت کوین شامل اطلاعاتی است که شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها، زمان ایجاد بلوک، و داده‌های دیگر است. برای اطمینان از صحت و سلامت این بلوک‌ها، یک فرآیند به نام “استخراج بیت کوین” صورت می‌گیرد.

در فرآیند استخراج ماینینگ، ماینرها تلاش می‌کنند با حل یک مسئله رمزنگاری پیچیده و تولید یک ارزش هش (hash) منحصر به فرد، بلوک جدیدی را ایجاد کنند. این مسئله رمزنگاری با استفاده از الگوریتم SHA-256 حل می‌شود. ماینرها با تلاش و محاسبات مکرر تلاش می‌کنند تا یک مقدار هش منحصر به فرد را پیدا کنند که با سایر داده‌های بلوک همخوانی داشته باشد. به طور خلاصه، الگوریتم SHA-256 در بیت کوین (BTC) برای حل مسائل رمزنگاری و تولید هش‌های منحصر به فرد استفاده می‌شود که توسط ماینرها برای ایجاد بلوک‌های جدید و تأیید تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین استفاده می‌شود. با حل مسئله رمزنگاری SHA-256 و تولید هش بلوک جدید، ماینر موفق به ایجاد بلوک جدید می‌شود و این بلوک به زنجیره بلوکی بیت کوین اضافه می‌شود.

با استفاده از الگوریتم SHA-256، بلوک‌ها در شبکه بیت کوین به صورت یکتا و غیرقابل تغییر است. اگر حتی یک تغییر کوچکی در داده‌های بلوک صورت گیرد، مقدار هش تولید شده کاملاً متفاوت می‌شود، که در نتیجه این تغییر قابل تشخیص است. این ویژگی امنیتی بسیار مهم است که امکان تغییرات تقلبی در زنجیره بلوکی را به‌طور موثری کاهش می‌دهد.

استفاده از الگوریتم SHA-256 در بیت کوین نیز به دلیل مقاومت بالا در برابر کالیژ‌ها (collisions) است. یک کالیژ به معنای وجود دو ورودی متفاوت که هش آن‌ها یکسان باشد است. الگوریتم SHA-256 با اندازه هش ۲۵۶ بیتی، احتمال بسیار کمی برای وقوع کالیژ ارائه می‌دهد و به‌طور کلی تلفیقی از امنیت و کارایی را در بیتکوین فراهم می‌کند. بنابراین، الگوریتم SHA-256 یکی از عناصر اساسی و حیاتی در بیت کوین است که برای تأیید و امنیت تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید استفاده می‌شود.

الگوریتم SHA-256 در دو بخش در شبکه بیت کوین به کار گرفته می‌شود:

• استخراج؛
• تولید آدرس‌های بیت کوین.

استخراج

پروسه استخراج منجر به معرفی بیت کوین‌های جدید و اضافه شدن آنها به سکه‌های در گردش می‌شود. استخراج به ایمنی شبکه بیت کوین نیز کمک می‌کند. به منظور تایید صلاحیت فرد و افزودن بلاک به بلاک چین بیت کوین آنها باید گره‌ها یا نودهایی برای استخراج ایجاد کنند. پس از راه‌اندازی موفقیت‌آمیز نودهای استخراج، فرد می‌تواند بلاک‌های جدید را ایجاد کند که در ادامه توسط شبکه بیت کوین تایید صلاحیت می‌شوند. در هر بلاک یک هدر قرار دارد. برای تشکیل بلاک به شش عامل متفاوت نیاز است. این عوامل عبارت‌اند از:

• نسخه– نسخه عددی است که نرم‌افزار بیت کوین را نشان می‌دهد؛
• هش بلاک قبلی– که شامل هشی است که در بلاک قبلی درج شده‌است.
• روت مرکل (Root Merkle) – این هش نشان‌دهنده تمام تراکنش‌های موجود در هر بلاک است.
• نقشه زمانی- زمان استخراج بلاک را نشان می‌دهد.
• هش هدف– الگوریتم اثبات عمل برای استخراج بیت کوین است.
• نانس– متغیری است که برای به دست آمدن اثبات عمل به کار گرفته می‌شود.

آدرس های کوتاه تر

کلید عمومی طولی برابر با ۲۵۶ بیت دارد درحالی که آدرس بیت کوین نسخه هش شده‌ای است که ۱۶۰ بیت طول دارد. این امر راحتی بیشتری را برای کاربران به همراه دارد. چرا که طول کاراکترهای مورد استفاده در آدرس کوتاه‌تر است. در پایان الگوریتم هش گذاری SHA-256 بخشی جدانشدنی از پروتکل بیت کوین است. این الگوریتم در موارد گوناگونی از این تکنولوژی جدید به کار گرفته شده‌است. به عنوان مثال در استخراج بیت کوین، در رویت مرکل و در ایجاد آدرس‌های بیت کوین.

اهمیت و کاربرد الگوریتم SHA-256 در بلاک چین و بیت کوین

الگوریتم SHA-256 یکی از الگوریتم‌های رمزنگاری متداول در تکنولوژی بلاکچین و بیت کوین است. الگوریتم SHA-256 به عنوان یک الگوریتم تابع هش استفاده می‌شود و به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای رمزنگاری بلاکچین محسوب می‌شود. بلاکچین یک روش توزیع شده برای ذخیره و مدیریت اطلاعات است. بلاکچین در اصل یک سیستم پایگاه داده است که در آن تمامی تراکنش‌های انجام شده روی شبکه ذخیره می‌شوند. این سیستم، به دلیل دارا بودن خصوصیت‌های امنیتی خاص، برای ذخیره و مدیریت اطلاعات از آن استفاده می‌شود. یکی از مسائل امنیتی در بلاکچین، امکان تغییر دادن داده‌های ذخیره شده است. اگر یک فرد توانایی تغییر یک بلوک از بلاکچین را داشته باشد، می‌تواند تمامی تراکنش‌های قبلی و بعدی را نیز تغییر دهد. برای جلوگیری از چنین امکانی، از الگوریتم تابع هش استفاده می‌شود.

تابع هش یک الگوریتم رمزنگاری است که یک متن دلخواه را به یک مقدار ثابت و کوتاه‌تر تبدیل می‌کند. با این کار، امکان تغییر دادن داده‌ها به شدت کاهش می‌یابد و در صورت تغییر هر قسمتی از داده، مقدار تابع هش تغییر می‌کند و برای تغییر یک بلوک از بلاکچین، باید تمامی بلوک‌های بعدی نیز تغییر کنند. الگوریتم SHA-256 یکی از الگوریتم‌های تابع هش رایج است. این الگوریتم، یک متن دلخواه را به مقدار ۲۵۶ بیتی تبدیل می‌کند. همچنین، این الگوریتم بسیار قوی و امن است و از جمله الگوریتم‌های مورد استفاده در بیت کوین برای رمزنگاری تراکنش‌ها است.

در بیت کوین، تراکنش‌هایی که روی شبکه انجام می‌شوند، توسط یک الگوریتم تابع هش به یک مقدار کوتاه‌تر تبدیل می‌شوند. سپس، این مقدار به عنوان یک “امضا دیجیتال” برای تأیید اعتبار تراکنش استفاده می‌شود. به این ترتیب، امکان تغییر دادن تراکنش‌ها توسط افراد ناشناس به شدت کاهش می‌یابد. در نتیجه، استفاده از الگوریتم SHA-256 در تکنولوژی بلاکچین و بیت کوین برای افزایش امنیت و جلوگیری از تغییر دادن داده‌ها بسیار مهم است. این الگوریتم، به عنوان یکی از ابزارهای رمزنگاری بلاکچین، در کنار سایر الگوریتم‌ها به عنوان یکی از محافظت‌های امنیتی برای تراکنش‌های روی شبکه بلاکچین استفاده می‌شود.

مقایسه الگوریتم SHA-256 با الگوریتم های رمزنگاری دیگر

الگوریتم SHA-256 یکی از محبوب‌ترین الگوریتم‌های رمزنگاری است که در بیت کوین استفاده می‌شود. این الگوریتم یک تابع هش است که برای رمزنگاری داده‌ها و تولید اثر انگشت دیجیتالی استفاده می‌شود. با توجه به محبوبیت بیت کوین و نقش مهم الگوریتم SHA-256 در آن، مقایسه این الگوریتم با الگوریتم‌های رمزنگاری دیگر و توضیح دلایل استفاده از آن در بیت کوین بسیار مفید است. در این بخش، با چند الگوریتم رمزنگاری دیگر که ممکن است در بیت کوین یا سایر فناوری‌های بلاکچین استفاده شوند، آشنا شوید. هدف این بخش، مقایسه قابلیت‌های الگوریتم SHA-256 با سایر الگوریتم‌های رمزنگاری است.

الگوریتم MD5

MD5 یک الگوریتم هش قدیمی است که برای رمزنگاری داده‌ها و تولید اثر انگشت دیجیتالی استفاده می‌شود. این الگوریتم در حال حاضر به علت ضعف امنیتی آن، توصیه نمی‌شود.

الگوریتم SHA-1

SHA-1 یکی دیگر از الگوریتم‌های هش قدیمی است که توسط شرکت NIST به عنوان استاندارد رمزنگاری تأیید شده است. با این حال، به علت ضعف امنیتی آن، SHA-1 به عنوان یک الگوریتم رمزنگاری امن تلقی نمی‌شود.

الگوریتم SHA-3

SHA-3 یک الگوریتم هش جدید است که توسط شرکت NIST در سال 2015 به عنوان یک استاندارد رمزنگاری تأیید شده است. این الگوریتم با استفاده از یک ساختار گسترشی Keccak به عنوان تابع هش استفاده می‌کند. با این حال، SHA-3 هنوز به عنوان یک الگوریتم رمزنگاری متداول تلقی نمی‌شود.

الگوریتم SHA-2

SHA-2 یکی دیگر از الگوریتم‌های هش پرکاربرد است که شامل SHA-256 و SHA-512 است. SHA-256 برای رمزنگاری داده‌ها و تولید اثر انگشت دیجیتالی استفاده می‌شود. با این حال، SHA-256 از نظر امنیتی قابلیت‌های بیشتری نسبت به SHA-1 و MD5 دارد.

الگوریتم RIPEMD-160

RIPEMD-160 یک الگوریتم هش دیگر است که برای رمزنگاری داده‌ها و تولید اثر انگشت دیجیتالی استفاده می‌شود. این الگوریتم به عنوان یک تابع هش امن تلقی می‌شود و در بیت کوین برای تولید آدرس‌های بیت کوین استفاده می‌شود.

دلایل استفاده از الگوریتم SHA-256 در بیت کوین

بیت کوین یکی از اولین و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتالی است که در بسیاری از کشورها قابل قبول است. برای رمزنگاری تراکنش‌های بیت کوین، الگوریتم SHA-256 به عنوان تابع هش استفاده می‌شود. این الگوریتم به عنوان یکی از الگوریتم‌های رمزنگاری پرکاربرد و امن شناخته شده است.

با استفاده از الگوریتم SHA-256، تراکنش‌های بیت کوین به صورت امن و بدون امکان تغییر در شبکه بلاکچین ذخیره می‌شوند. همچنین، این الگوریتم به عنوان یکی از الگوریتم‌های هش پرکاربرد، سرعت و کارایی بالایی دارد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که الگوریتم SHA-256 به عنوان یکی از بهترین گزینه‌های رمزنگاری برای بیت کوین در نظر گرفته شود. در نتیجه، استفاده از الگوریتم SHA-256 به عنوان تابع هش در بیت کوین، از نظر امنیتی و کارایی، یکی از بهترین گزینه‌هاست. با این حال، همواره باید در نظر داشت که امنیت بیت کوین و سایر فناوری‌های بلاکچین، به علاوه این الگوریتم، از فنون رمزنگاری و امنیتی دیگر نیز استفاده می‌کند.

بررسی امنیت الگوریتم SHA-256 و تلاش برای شکستن آن توسط هکرها

الگوریتم SHA-256 یکی از پرکاربردترین الگوریتم‌های هش در دنیای امنیت اطلاعات است که توسط سازمان استاندارد‌گذاری ملی آمریکا (NIST) توسعه داده شده است. این الگوریتم در برخی از برنامه‌های کاربردی مانند بیتکوین، پروتکل SSL، پروتکل TLS و غیره استفاده می‌شود. با وجود اینکه SHA-256 به عنوان یکی از الگوریتم‌های هش قوی و امن شناخته می‌شود، اما هکرها همچنان تلاش می‌کنند برای شکستن آن و دسترسی به اطلاعات حساس. در ادامه به بررسی امنیت الگوریتم SHA-256 و تلاش هکرها برای شکستن آن پرداخته می‌شود.

امنیت الگوریتم SHA-256

SHA-256 یک الگوریتم هش امن است که برای تولید مقدار هش 256 بیتی از یک رشته ورودی استفاده می‌شود. برای تولید مقدار هش، الگوریتم SHA-256 از چند مرحله پردازش استفاده می‌کند که در هر مرحله از توابع کریپتوگرافی قوی مانند تابع SHA-224 و SHA-512 استفاده می‌شود. برای اطمینان از امنیت الگوریتم SHA-256، توانایی انجام حملات کراش در این الگوریتم به صورت رسمی توسط NIST تست شده است.

تکنولوژی استخراج بیت کوین و نحوه استفاده از SHA-256 در آن

استخراج بیت کوین یک فرآیند است که برای تولید بیت کوین‌های جدید و همچنین تأیید تراکنش‌هایی که انجام می‌شوند، استفاده می‌شود. این فرآیند بر روی سیستم‌های کامپیوتری قابل اجرا است و به عنوان پاداش، بیت کوین‌هایی که به دست می‌آیند، به کاربر ارائه می‌شود. استخراج بیت کوین بر اساس الگوریتم SHA-256 انجام می‌شود. SHA-256 یکی از الگوریتم‌های رمزنگاری است که برای امنیت در ارتباطات اینترنتی استفاده می‌شود. در استخراج بیت کوین، هدف این است که یک عددی با طول ۲۵۶ بیت به دست آید که با استفاده از الگوریتم SHA-256 برای داده ورودی آن، مقدار مشخصی را تولید کند. این عدد به عنوان Nonce شناخته می‌شود.

برای استخراج بیت کوین، ابتدا یک بلوک از تراکنش‌های جدید و قبلی تشکیل می‌شود. سپس این بلوک به عنوان داده ورودی به الگوریتم SHA-256 داده می‌شود. در هر مرحله، Nonce با مقداری مشخص شروع می‌شود و به صورت تصادفی تغییر می‌کند. الگوریتم SHA-256 برای هر Nonce، یک مقدار هش یا Hash از داده‌های ورودی تولید می‌کند. اگر این مقدار برابر یا کمتر از یک مقدار مشخص باشد (که به عنوان سختی استخراج شناخته می‌شود)، Nonce جدیدی تولید می‌شود و فرآیند برای آن تکرار می‌شود. این فرآیند به صورت تکراری ادامه می‌یابد تا Nonce مناسبی پیدا شود که با استفاده از آن، مقدار هش مورد نظر به دست آید.

یکی از مزیت‌های استخراج بیت کوین با استفاده از الگوریتم SHA-256، این است که فرآیند استخراج نیاز به قدرت پردازشی بالایی ندارد. به عنوان مثال، یک کامپیوتر شخصی معمولی هم می‌تواند این فرآیند را انجام دهد. با این حال، با توجه به اینکه در این فرآیند، Nonce به صورت تصادفی تولید می‌شود، می‌تواند زمان‌بر باشد تا Nonce مناسب پیدا شود. به همین دلیل، برای افزایش سرعت استخراج، معمولاً از پردازنده‌های خاصی مانند ASIC استفاده می‌شود.

در نهایت، با پیدا کردن Nonce مناسب، مقدار هشی به دست می‌آید که به عنوان الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) شناخته می‌شود. این مقدار به بلوک جدید اضافه می‌شود و به عنوان تأیید برای تراکنش‌های جدید استفاده می‌شود. در ازای انجام این فرآیند، به عنوان پاداش، بیت کوین‌هایی به کاربر ارائه می‌شود که به این شکل، استخراج بیت کوین، یکی از روش‌های تأمین اعتبار و امنیت در شبکه بیت کوین محسوب می‌شود.

چالش های استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256

یت کوین یکی از معروف ترین و پرکاربردترین ارزهای دیجیتالی در جهان است که در سال ۲۰۰۹ میلادی توسط شخصی به نام ساتوشی ناکاموتو ابداع شده است. برای استخراج بیت کوین، از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌شود که این الگوریتم برای بخش بسیاری از امنیت سیستم بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتالی بسیار حائز اهمیت است. با این حال، استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256 چالش‌هایی را دارد که در این مقاله به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

یکی از چالش‌های استخراج بیت کوین، مشکلات سخت‌افزاری است. برای استخراج بیت کوین، نیاز به تجهیزات قدرتمند مانند سیستم‌های ASIC دارید. این تجهیزات بسیار گران قیمت هستند و هزینه‌های اولیه برای استخراج بیت کوین بسیار بالا است. همچنین، هنگامی که میزان استخراج بیت کوین بیش از حد بالاست، این تجهیزات به دلیل بالا بودن دما و مصرف برق، مشکلاتی را ایجاد می‌کنند.

دیگر چالشی که در استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256 موجود است، مشکل امنیتی است. به دلیل اینکه بیت کوین دارای ارزش بسیار بالایی است، هکرها به دنبال دسترسی به اطلاعات کاربران و همچنین سرقت بیت کوین هستند. این مشکل، نیاز به رعایت اصول امنیتی مانند استفاده از رمزنگاری قوی و بررسی هویت کاربران دارد.

چالش دیگر در استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256، مشکلات شبکه است. برای استخراج بیت کوین، نیاز به شبکه اینترنت و ارتباط پایدار دارید. اگر شبکه اینترنت با مشکلاتی روبرو شود، استخراج بیت کوین ممکن است به مشکلاتی برخورد کند و حتی ممکن است برخی از معاملات به دلیل قطعی شبکه، به تعویق بیفتد.

در نهایت، یکی دیگر از چالش‌های استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256، مشکلات قانونی است. بسیاری از کشورها قوانینی را برای استخراج بیت کوین و کار با ارزهای دیجیتالی تعیین کرده اند که ممکن است باعث محدودشدن فعالیت کاربران و در نتیجه کاهش میزان استخراج بیت کوین شود. در کل، استخراج بیت کوین و استفاده از الگوریتم SHA-256 بسیار چالش برانگیز است. برای رفع این چالش‌ها، نیاز به تجهیزات قدرتمند، رعایت اصول امنیتی، شبکه اینترنت پایدار و نیز رعایت قوانین مربوط به استخراج بیت کوین دارید.

پاتوشی چرا با خالق بیت کوین ارتباط دارد؟ در اواخر ماه می سال ۲۰۲۰ والت بیت کوینی که برای ۱۱ سال کنار گذاشته شده بود، مجددا به کار گرفته شد و ۵۰ بیت کوین موجود در آن برای دو آدرس متفاوت ارسال شدند. این موضوع شک و تردیدهای زیادی را در جامعه رمزارز ایجاد کرد؛ چراکه بسیاری تصور می‌کردند این سکه‌ها متعلق به شخص ساتوشی است. برای اطلاع کسانی که شناختی از این فرد ندارند، باید بگوییم که ساتوشی ناکاماتو مبتکر ناشناس بیت کوین بوده و هویت او تاکنون ناشناس باقی مانده است. او در سال ۲۰۱۱ از صحنه کنار رفت و از آن زمان تاکنون هیچ‌کس اطلاعی از او در دست ندارد. پیشنهاد میشود مقاله جالب ساتوشی ناکاموتو خالق بیت کوین کیست؟ را مطالعه فرمایید.

کیف پول ارز دیجیتالی که در این سال‌ها بدون استفاده مانده بود‌، حاوی سکه‌هایی بود که در فوریه سال ۲۰۰۹ یعنی درست یک ماه پس از معرفی بیت کوین استخراج شده بودند. این بدان معناست که کسی که این سکه‌ها را استخراج کرده در همان روزهای نخست علاقه شدیدی به این ارز داشته است. آن هم در زمانی که بیت کوین به کلی ارز ناامنی به شمار می‌رفت. با وجود اینکه هرگز به‌طور قطع درنمی‌یابیم که آیا این فرد به‌واقع ساتوشی سکه‌ها را از این والت انتقال داده یا فرد دیگری این کار را انجام داده‌است. اما مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد به احتمال زیاد ساتوشی این کار را نکرده‌است. مهم‌ترین مدرکی که نشان می‌دهد فردی که این کار را انجام داده ساتوشی نبوده است، الگوی پاتوشی نام دارد.

پاتوشی (Patoshi) به زبان ساده

پاتوشی (Patoshi) یا “معما‌ی پاتوشی” نامی است که به یک نفر یا یک گروه از افراد ناشناس اطلاق می‌شود که در زمان ایجاد بیتکوین (BTC)، بخشی از کد نرم‌افزاری اولیه آن را نوشته‌اند. نام پاتوشی از نام کاربری “Patoshi” مشتق شده است که در بخشی از کد بلاک‌های بیتکوین از طریق پیام‌های کامنت وارد شده است. پاتوشی معمولاً به عنوان یک شخص یا گروهی از توسعه دهندگان که در طی سال‌های 2008 و 2009، کد نرم‌افزاری اولیه بیتکوین را نوشته‌اند، اشاره می‌کند. اگرچه هویت واقعی پاتوشی هنوز شناخته نشده است و هیچ ادعای قطعی درباره آن وجود ندارد.

معما‌ی پاتوشی معمولاً به عنوان یک موضوع علمی و رمزگشایی شده تلقی می‌شود. برخی از نظریه‌ها و فرضیات بر این است که پاتوشی می‌تواند یک نام مستعار باشد و پشت آن شخصیت یا گروهی دیگر مخفی شده باشد. تا به امروز، هویت پاتوشی هنوز معلوم نشده است و این معما همچنان موضوع بحث و تحقیقات بسیاری در جامعه بیتکوین است.

الگوی پاتوشی

الگوی پاتوشی درواقع تکنیکی در تحلیل های بلاک چین است که نانس‌های مازاد را در coinbase پیگیری می‌کند. البته این بار منظور از کوین بیس بازار معاملاتی رمزارزها نیست. این واژه برای اشاره به پایگاه اطلاعاتی مربوط به تراکنش های بیت کوین به کار برده می‌شود. سرجیو دیمیان لرنر (Sergio Demian Lerner) دانشمند ارشد RSK Labs این الگو را معرفی کرد. او یک محققق برجسته در زمینه رمزارز به شمار می‌رود.

وی در سال ۲۰۱۳ با انتشار مقاله‌ای نشان داد که بخش زیادی از بیت کوین‌های اولیه به دست یک ماینر استخراج شده‌اند. او در مقاله اصلی مدارکی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد ماینری در همان سال نخست چیزی در حدود ۲۲ هزار بلاک را پردازش کرده است. بلرنر اینگونه تخمین می‌زند که این ماینر در طول این مدت چیزی حدود ۱.۸ میلیون بیت کوین را استخراج کرده باشد. این‌طور که به نظر می‌رسد، چیزی حدود ۱.۱ میلیون بیت کوین از این تعداد هنوز خرج نشده‌اند.

 لنر لقب پاتوشی را بر این ماینر نهاد

این تحلیل‌گر سه خطا را دررابطه‌با مسائل امنیتی یافت که به او اجازه می‌داد میان بلاک‌هایی که در سال اول استخراج شده‌اند، ارتباط برقرار کند و به این شکل از خاستگاه مشترکی برای ساتوشی آن هم با کد امنیتی ۰.۱ پرده‌برداری کند. لرنر با انجام تحقیقاتی موفق به محاسبه هش ریت ماینرهای اولیه شد. او این کار را با برقراری ارتباط میان بلاک‌های متفاوت و یک ماینر مشخص ادامه داد و الگویی را یافت که نشان می‌داد یک ماینر حجم زیادی از سکه‌های اولیه را به‌تنهایی استخراج کرده است.

این اتفاق تنها به این دلیل روی داده است که هش ریت استخراج در آن زمان بسیار پایین بود و تا پایان سال ۲۰۰۹ نیز پایین ماند. جالب است بدانید که هش ریت موردنظر با هش ریت ۱۴ روز اول معرفی بیت کوین یکسان است. به احتمال زیاد در روزهای نخست تنها کسی که اقدام به استخراج این ارز کرده، شخص ساتوشی بوده ‌است.

بنابراین تحقیقات لرنر نشان می‌دهد بلاکی که در استخراج این بیت کوین‌ها به کار گرفته شده‌است، توسط ماینری که با نام پاتوشی شناخته می‌شود، استخراج نشده‌است. به این ترتیب به احتمال زیاد این فرد ساتوشی ناکاماتو نبوده‌ است. علاوه‌ بر این منطقی نیست که ساتوشی بازگردد و سکه‌هایی را از بلاک‌های متفاوتی خرج کند که به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند. همانطورکه آدام بک (Adam Back) خاطرنشان کرده‌است، اگر ساتوشی بخواهد بخشی از سکه‌های خود را بفروشد، به احتمال زیاد سکه‌هایی را خواهد فروخت که به‌تازگی استخراج شده‌اند نه سکه‌هایی را که در روزهای آغازین بیت کوین استخراج شدند